Netsensei

Much Ado About Nothing

Alice in Wonderland

Hé kijk! Het is ondertussen augustus! En dus is het een maand geleden dat ik een nine-to-five leven achter mij liet. Eerlijk gezegd voel ik me een beetje Alice in Wonderland. Elke dag is een nieuwe ontdekking en brengt verrassingen.

Ik bepaal zelf mijn dagindeling. Tot nu toe hield ik mijn gewone werkritme van vroeger aan. Ten laatste om 9 uur zit ik achter mijn bureau. Ik hou een lunchpauze van een halfuurtje en ’s avonds stop ik wanneer ik er zin in heb. Of zolang ik betaald kan werken natuurlijk. Dat laatste is wel heel erg bepalend. Elk uur dat ik betaald kan werken – zelfs al is dat om tien uur ’s avonds – pikte ik mee. Juli was immers een opstartmaand met vooral veel kleine opdrachtjes.

Ondertussen ben ik volop op zoek naar klanten. Communicatie is écht wel belangrijk. Ik spreek actief bedrijven aan waarvan ik denk dat ze wel een freelancer kunnen gebruiken. Ik heb een aantal contacten kunnen leggen. Zo was ik afgelopen woensdag was ik in Gent voor een aantal kennismakingen. En vorig weekend was ik invaller voor de afwerking van een website die dringend on line moest. Racen tegen een deadline maar de klant was tevreden. Dat geeft wel een boost.

Het meest bevreemdende is dat leven als een freelancer iets is waar je mee opstaat en gaat slapen. Als beginner heb je nog zoveel te bewijzen en sta je eigenlijk nog nergens. Of beter, je staat aan het begin van een weg waar jezelf aan timmert. En je kan maar ergens komen door er constant mee bezig te zijn en te maken dat je een bang up job doet.

Benieuwd wat er verderop nog in de konijnenpijp zit!