Coiffure II

Jawel, ’t is eraf. Het overtollige haar. Vanavond stapte ik ten lange leste binnen bij coiffure Difference op de Sint-Katelijnevest. Ik was benieuwd of ze wel degelijk het verschil zouden kunnen maken. Ik had geluk: er was een gaatje in hun agenda maar ik moest nog even wachten. Gelukkig is er een Fnac in de buurt.

Mijn kapper in Brugge ben ik gewend als een kleine zaak met twee stoelen, een TV waar constant koers of een andere sport op staat, een paar stoelen om te wachten en een tafel vol regionale gazetten. Dit was wereld van verschil. Een veelvoud aan kappersstoelen, minstens vier kapsters die doorlopend met een klant aan de slag zijn, hippe muziekjes op de achtergrond en geen wachtrijen want alles is geagendeerd. Duidelijk dus.

De kapbeurt zelf dan. Eerste verrassing: mijn haar kreeg eerst een stevige wasbeurt en mijn hoofdhuid een stevige massage. Mooi want ik was er aan toe om even te relaxen. Dan werd ik meegetroond naar een nieuwe kapstoel waar een andere kapster mij onder handen nam. Ik wilde gewoon een korte, propere snit. Zonder meer. En dat was ook wat ik kreeg.

Al bij al heeft het toch een goed halfuur geconcentreerd knippen waarbij geen enkel haartje aan de aandacht ontsnapte. Helemaal anders want mijn gewone kapper gaat er doorgaans met de heggeschaar door in een kleine vijftien minuten. Zonder veel franje. Op het einde van de rit werd er nog wat lichte waxing door mijn haar gehaald. Tussendoor werd er mij zelfs een drankje aangeboden! Alsjeblieft!

Het resultaat? Wel, daar ben ik meer dan tevreden van. Geen wereldschokkende verandering bij vroeger. Ik heb nog altijd dezelfde snit. Alleen mooi verzorgd geknipt. Al bij al een heel positieve ervaring want na 25 jaar opeens enkele wildvreemden je haarsnit – hoe warrig en onverzorgd ook – toevertrouwen, tjah, da’s niet niks.