It’s Halloween! But what do I care…

“… I got a giant growth on my pecker!” Zo’n beetje de tagline van vanavond. Eerst gaan kaarten met de Brugse vrinden. Vrouwe fortuna was mij overigens welgezind want ik kwam, zag en overwon! Daarna ging het richting jeugdhuis. Met een tussenhalte, weliswaar, wegens lekke fietsband. Niet handig zo rond 12u.

Het mooie aan het jeugdhuis is dat er zelfs een kleine cinema is ingericht! Dat wist ik zelfs geeneens! Er zijn een twintigtal cinemazetels geïnstalleerd, een stevige audioinstallatie, een beamer en een doek. Meer moet dat niet zijn om naar een B horror te kunnen kijken. De bezetting was overigens maar droevig: nu ja, vier man was voldoende om het gezellig te maken!

De filmkeuze ging uit naar Bubba Hotep (meteen ook de enige uit de selectie gehuurde films die wilde werken op het DVD toestel). Het verhaal is volledig van de pot gerukt: een Egyptische mummie komt terecht ergens in Texas en spookt in het rusthuis waar Elvis Presley zijn laatste dagen slijt, lijdt aan syfilis en terugdenkt aan zijn gloriedagen. Uiteraard maakt Elvis nog één keer een comeback om de bewoners van Shady Rest te redden. Veel meer moet dat niet zijn. Laat ons zeggen dat we goed gelachen hebben. Engelse ondertitels voor de ‘hearing impaired’ zijn trouwens ronduit hilarisch als je naar een slechte horror zit te kijken.

Mocht u het zich nog afvragen: de quote in de titel komt uit de film.