En ’t is nog geen Pasen!

Tiens. Vanmorgen merkte ik dat ik rondloop met een ei op mijn kin. U weet wel, zo’n harde, pijnlijke bol waar het vlees onder de huid hoogstwaarschijnlijk aan het ontsteken en aan het tegen trekken is. Niet fijn.

Op dit moment heb ik de indruk dat het ei in omvang sinds vanmorgen niet meer gegroeid is, maar ook niet afgenomen. ’t Is geen puist of zweertje dat je duidelijk aan het oppervlak ziet. Daarvoor zit het te diep. Het enige wat het ei van zijn aanwezigheid verraadt is een lichtroze plek en zo’n doffe kloppende pijn als ik er tegen duw. Veel valt er wel niet aan te doen vermoed ik.

Afwachten wat het morgen wordt en hopen dat het niet verder groeit…